Category Archives: Świadectwa

Świadectwo Małgorzaty

Na imię mam Małgorzata. Godzien Jesteś Panie, by głosić Twoją chwałę, by Cię uwielbiać, by Cię wysławiać za wielką Twoją miłość, za łaski, których udzielasz każdego dnia. Bądź Uwielbiony Panie, za wszelkie dobrodziejstwa, za wszystkich ludzi, których stawiasz na drodze mojego życia, a szczególnie za WMM w Polańczyku. Odwlekałam spotkanie ze Wspólnotą. Gdy w grudniu 2017 r. w Kościele Królowej Polski w Jarosławiu odbywały się misje, usłyszałam wyraźnie by uczestniczyć w rekolekcjach, oraz by się spotkać z Ks. Markiem. Skorzystałam z Sakramentu Pokuty gdzie zostałam uwolniona z grzechów, do których częściowo już nie wróciłam. Była to dla mnie ogromna łaska. Po pewnym czasie pojechałam do Polańczyka na swoje indywidualne rekolekcje. Tam otrzymałam kolejne łaski. Szczególnie łaskę uzdrowienia podziurawionego serca-poprzez modlitwę wstawienniczą. Pan uleczył mnie z głuchoty i ślepoty duchowej. Pan uwolnił mnie z wielu zniewoleń-od uzależnienia od komórki, internetu, wszelkich pożądań. Uwolnił od siebie samej, od ludzi, od wszelkich przywiązań do ludzi i do rzeczy materialnych. PAN. wypełnia każdą moją przestrzeń swoją obecnością i udziela łask według mojego otwarcia się na Jego łaski. Łączyłam się przez radio Fara, które transmitowało Mszę św. o uzdrowienie z Polańczyka 17.03.2018 r. Pan wszedł w kolejne przestrzenie mojego serca. Po raz kolejny skruszył moje serce, by tylko On mógł być w moim sercu. Było słowo poznania- Pan uzdrawia osobę chorą na jaskrę, ja odczułam to w oczach i zostałam uzdrowiona. Pan dotknął mnie swoją łaską uzdrowienia bym się nie martwiła. Będąc ze Wspólnotą w Medjugorie w czerwcu 2018 r, odczułam niesamowitą obecność Maryi. W pełni oddałam moje życie Maryi-całe  moje życie, by Maryja się mną opiekowała. Byłam przed podjęciem ważnej decyzji życiowej. Wiem, że Maryja opiekuje się mną każdego dnia. Podjęłam dobrą decyzję, którą rozeznawałam m.in. dzięki Wspólnocie Miłości Miłosiernej. Gdy byłam na pielgrzymce, zostałam uzdrowiona z bólu gardła w Kościele św. Błażeja w Dubrowniku. Można powiedzieć – przypadek, ale mam pracę, odnalazłam się też w nowej rzeczywistości-nie dzięki swoim siłom, ale dzięki łasce Bożej i modlitwie WMM. Pojechałam raz na dzień skupienia do Wspólnoty i Pan po raz kolejny dotknął mnie swoją łaską w sakramencie pojednania. Dziękuję Panu Bogu i Wspólnocie Miłości Miłosiernej, że z duchowego trupa mogłam się na nowo narodzić i żyć Nowym Życiem. We wspólnocie doświadczyłam też namacalnej obecności Bożej; mogłam ujrzeć oczami Pana Jezusa jakie słowa Pan Bóg kieruje do mnie, w modlitwie wstawienniczej. Każdego dnia oddaję się Panu Jezusowi i modlę się o Dary Ducha Świętego, by to Pan Jezus kierował moim życiem-moimi myślami, słowami i czynami. Bogu niech będą dzięki, że mogę rozpocząć w wolności Nowe życie. Niech Pan błogosławi i udziela potrzebnych łask Wspólnocie. Tam doświadczyłam miłości Bożej i że jestem umiłowanym dzieckiem Boga. Bądź Uwielbiony Panie za wszelkie łaski, których doświadczam każdego dnia AMEN

Małgorzata.

Świadectwo Joanny 2.

Świadectwo – 08.01.2019 – Polańczyk

Na początku stycznia byłam na rekolekcjach we Wspólnocie Miłości Miłosiernej w Polańczyku. Był to wspaniały czas, który pozwolił mi poznać bliżej swoje serce i zbliżyć się do Jezusa. Mimo wielu lat terapii i starań, żyłam cały czas przeszłością. Zatrzymałam się jakby w miejscu i nadal czułam się czymś związana. Doznałam ogromnej łaski na modlitwie uwolnienia prowadzonej przez Wspólnotę. Dostałam Słowo, że Jezus przeciął wszystkie niewidzialne więzy jakie łączyły mnie z przeszłością, a także z rodziną. Posługujący mieli obraz, że mam spętaną węzłami klatkę piersiową. Jezus przeciął oś czasu i mnie uwolnił. Poza tym było rozeznanie, że bardziej skupiam się na ludziach wokół siebie niż Jezusie.

Kolejną łaską było przecięcie więzów emocjonalnych, duchowych i fizycznych z mężczyzną, w którym od dawna byłam nieszczęśliwie zakochana. To uczucie i mocne związanie z nim powodowało ogromne cierpienie, które utrudniało mi normalne funkcjonowanie. Żyłam wciąż złudnymi marzeniami i przeszłością. Trwało to już około 2 lata i nie wyobrażałam sobie bym potrafiła żyć bez niego. Jezus przyszedł z łaską uwolnienia. Wcześniej nic nie pomagało, nawet zerwanie całkowitego kontaktu.

Joanna

Świadectwo Eugenii

Mam na imię Eugenia, mieszkam w Myczkowie.

17 czerwca 2015r. w Polańczyku w czasie Nabożeństwa z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie duchowe księża podchodzili do wiernych, modlili się i nakładali na nich ręce. Jeden z księży podszedł do mnie
i podczas modlitwy otrzymałam spoczynek w Duchu Świętym. Odczułam wtedy bardzo mocne bicie serca,
a z sercem już kilka lat miałam problem. Od czasu do czasu odczuwałam jego bardzo szybkie, nierównomierne i mocne bicie, czasem miałam także bóle w klatce piersiowej.

Na nabożeństwach często padają słowa, „że Pan będzie uzdrawiał”, czyli, że nie wszyscy zostają uzdrowieni od razu – tak też było w moim przypadku. Przez cały tydzień po powrocie z nabożeństwa odczuwałam jeszcze mocniejsze i bardziej nierównomierne bicie serca. Zastanawiałam się wtedy: „co się dzieje”,
ale przyjmowałam wszystko takim, jakie było i ciągle ufałam Panu.

Po tygodniu objawy całkowicie ustąpiły. Pan uzdrowił moje serce i do dziś nie mam z nim problemu.

Cztery dni później po wspomnianej Mszy Świętej o uzdrowienie i uwolnienie w Polańczyku otrzymałam kolejną łaskę. Będąc na Mszy Świętej w kościele w Myczkowie pierwszy raz w życiu miałam możliwość wysłuchania Mszy Św. bez rozproszeń. Dotychczas uczestnicząc we Mszy Świętej nigdy nie byłam na niej tak skupiona jak tego dnia. Wcześniej będąc na Mszy Św. zawsze przychodziły mi do głowy jakieś rozpraszające myśli. W tamtej chwili pomyślałam: „co się dzieje” – rozproszenia zostały jakby zablokowane. Zaczęłam się wtedy zastanawiać jak to jest możliwe. Tą wielką łaskę, którą udzielił mi Pan w tamtym momencie przyjęłam z niedowierzaniem. Pod koniec Mszy Św. odczułam wielką radość i pomyślałam sobie: Co Pan Bóg ma dla nas przygotowane i w tym samym momencie przestałam się bać śmierci, której tak bardzo się bałam.

Kolejną łaskę otrzymałam w 2016 r. w okresie Świąt Bożego Narodzenia. W czasie Komunii Świętej, gdy wierni śpiewali pieśń : „Cóż Ci Jezu damy” ja przyjęłam Komunię Świętą i pomyślałam sobie : cóż Ci Jezu dam, chciałabym śpiewać, ale nie mogę, bo byłam zachrypnięta. A z chrypką już kilka lat miałam problem
i zawsze wypadało to w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Wtedy na chwilę odczułam dziwną lekkość
w gardle, chrypka chwilowo zniknęła i mogłam zaśpiewać.

Za miesiąc, czyli 17 stycznia 2017 r. była kolejna Msza Święta z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie duchowe w Polańczyku, ale nie mogłam na nią pojechać, ponieważ byłam chora. Postanowiłam, że tę Mszę Św. wysłucham przez internet, jednak był wtedy problem z połączeniem. Pomyślałam sobie wtedy chciałabym tam być, a teraz nawet nie mogę wysłuchać transmisji przez internet. Po 25 min od rozpoczęcia się Mszy Św., naprawiono awarię i w końcu była już możliwość jej słuchania. Transmisja rozpoczęła się akurat od słów księdza: „są wśród słuchających tacy, którzy chcieli by tu być, ale nie mogą”. A ja tak bardzo pragnęłam tam być, a nie mogłam. Później podczas modlitwy o uzdrowienie, gdy ksiądz modlił się – poczułam ciepło w gardle, takie odczucie jakby ktoś je podgrzewał. Ciepło czułam aż do zakończenia Nabożeństwa. W tym momencie otrzymałam łaskę uzdrowienia gardła – zniknął mój problem z chrypką.

W tym samym roku, 17 listopada 2017 – otrzymałam kolejną łaskę, został uzdrowiony mój kręgosłup,
z którym miałam duży problem. Były i takie chwile, że moi bliscy musieli pomagać mi wstać z łóżka, bo nie mogłam tego zrobić o własnych siłach. Lekarz rodzinny zlecił mi wykonanie zdjęcia RTG kręgosłupa. Z opisu wynikało :

Będąc na Mszy Św. w Polańczyku ksiądz wypowiedział słowa, że Pan uzdrawia chory kręgosłup pewnej osobie, ale też dziś będzie Pan uzdrawiał wiele osób z chorym kręgosłupem. Na drugi dzień wstałam z łóżka i odczułam, że nie boli mnie już kręgosłup – zostałam uzdrowiona. Wypowiedziane słowa, że Pan będzie uzdrawiał wiele osób z chorym kręgosłupem tyczyły się też do mnie.

Panie nie wiem jak Ci mam dziękować, Ty dajesz więcej niż się spodziewamy.

Chciałabym jeszcze opowiedzieć o kilku znakach obecności Maryi i Jezusa w moim życiu :

–  kiedyś podczas smażenia placków ziemniaczanych, których jak wiadomo zapach rozchodzi się po całym mieszkaniu i nie czuć wtedy niczego innego, odczułam zapach pięknych róż zdałam sobie wtedy sprawę,
że zapach ten był oznaką Matki Bożej przy mnie w tamtym momencie,

– jakiś czas temu będąc w domu przy odmawianiu litanii do Serca Pana Jezusa odczułam krótkotrwały zapach siana, tak jak wcześniej odczułam zapach pięknych róż, zdziwiłam się wtedy bardzo i zaczęłam się zastanawiać skąd on się wziął, i w tym momencie w głowie pojawiła mi się myśl, że to znak od Pana Jezusa,

– kilka lat temu mój mąż zagubił prawo jazdy, wszędzie go wtedy szukaliśmy ale nigdzie nie mogliśmy go znaleźć. Po jakimś czasie, podczas czytania Pisma Świętego Pan poprzez wyraźny wewnętrzny głos podpowiedział mi gdzie mam szukać zagubionego prawa jazdy,

– kiedyś już po przeczytaniu dzienniczka Siostry Faustyny przypomniały mi się jej słowa: że jeżeli Pana Jezusa przyjmie się w Komunii Świętej jednego dnia to on jest Żywy w nas do dnia następnego
i w tym momencie odczułam kilkukrotne mocne uderzenie serca takie same jakich doznałam podczas spoczynku w Duchu Św. – przez co Pan Jezus dał mi oznakę tego, że jest żywy w moim sercu,

– Jakiś czas temu postanowiłam sobie, że w określone dni w tygodniu zacznę pościć w pewnej intencji, nie zakładając sobie wtedy jak długo będzie to trwało. I tak starałam się trwać w tym postanowieniu.
Po pewnym czasie gdy byłam na Nabożeństwie z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie w Polańczyku, a było to jednocześnie w dniu w którym pościłam ksiądz wypowiedział słowa : „posłuchajcie co Pan teraz chce Wam powiedzieć”. Usłyszałam wtedy głos w głębi mojej duszy, który przynaglał mnie do dalszego poszczenia. Zaczęła się toczyć wtedy we mnie walka, ponieważ odpowiadałam, że nie dam rady. Po powrocie do domu, po całym dniu poszczenia pomyślałam sobie: Panie Boże jeżeli mam nadal pościć, to daj mi taki znak, abym dzisiaj nie odczuwała głodu i rzeczywiście zamiast głodu czułam sytość – to był znak od Pana.

Ty Panie znasz moje myśli, dziękuję Ci, że mnie prowadzisz, ufam Ci bezgranicznie.

Dziękuję Ci Maryjo i Tobie Boże w Trójcy Jedyny, że żyję w tych czasach. Dziękuję za łaski, które otrzymuję każdego dnia i za ludzi których stawiasz na mojej drodze.

Świadectwo Marty

Godzien jesteś Panie, aby mówić o Twej Chwale. Godzien jesteś Panie, aby mówić o Twej Miłości, która uwalnia, uzdrawia i leczy.

Mam na imię Marta. Mieszkam w okolicy Rzeszowa.17sierpnia tego roku za namową koleżanki, po raz pierwszy w życiu słuchałam transmisji Mszy świętej z modlitwą uwielbienia nadawaną z Polańczyka w Radio Fara. Było słowo poznania, że Pan Jezus uzdrawia osoby z chorób o których nie wiedzą, że na nie chorują. Po tych słowach dziwnie zaczęłam się czuć w okolicy żołądka, jakby ktoś mi coś ugniatał. Zaraz po tym miałam spoczynek w Duchu.Pierwsza myśl jaka była  w  spoczynku, to chęć ucieczki.Nie chciałam dopuścić myśli na temat mojego zdrowia. Po krótkim czasie poddałam się woli Bożej. Usłyszałam słowa, że Pan Jezus uzdrawia mnie z bóli migrenowych i z raka trzustki. Zaraz po spoczynku usiadłam i powtórzyłam mężowi, że Pan Jezus uzdrowił mnie z raka trzustki i z bólów migrenowych. Po tych słowach miałam drugi spoczynek, który był znacznie głębszy. Czułam, jakby moje ciało i mózg było pod wpływem silnej narkozy. Usłyszałam słowa, że Pan Jezus uzdrawia mniez raka mózgu i przywraca mi wzrok. Pan Jezus mówił, że teraz usuwa mi guza, który znajduje się nad prawym uchem, że będzie wychodził w kierunku prawego ucha. Zaczęłam odczuwać ból, a Pan Jezus powtarzał „Jeszcze chwileczkę córeczko, jeszcze chwileczkę wytrzymaj”. Pan Jezus powiedział, że jest to choroba genetyczna po ojcu. Zbyt wcześnie zmarł, żeby na nią zachorować. Miał 39 lat jak umarł, ja wtedy miałam trzy tygodnie. Zapytałam czy brat jest zdrowy. Pan Jezus odpowiedział, że brat wszystko odziedziczył po matce i jest zdrowy. Zapytałam, czy moja córka jest zdrowa. Pan Jezus odpowiedział, że wszystko odziedziczyła po mnie, ale że ze wszystkiego ją uzdrowi. Po tych słowach Pan Jezus powiedział, że teraz wyciąga drugiego guza, który jest znacznie większy. Ponownie poczułam ból przesuwający się w kierunku prawego ucha. Pan Jezus ponowne powtarzał słowa „Jeszcze chwileczkę córeczko jeszcze chwileczkę wytrzymaj”. Również usłyszałam słowa, że Pan Jezus uzdrawia mnie z jaskry. Te wszystkie słowa, które Pan Jezus mówił do mojego serca- wszystko wypowiadałam na głos. Mąż, który był obecny przy całej tej sytuacji wszystko słyszał i widział. Pan Jezus obiecał mi, że te choroby nigdy nie wrócą. Również Pan Jezus mi powiedział, że każdego dnia na różańcu powinnam dziękować Matce Maryi za uratowanie mi życia, bo to Ona wyprosiła mi tę łaskę. Następnie Pan Jezus powiedział, że to drugie życie, które mi dał należy do Niego, że ja należę do Niego, że jest Panem mojego życia. Zapytałam: „jak Ci mam dziękować Panie”? Odpowiedział mi Pan Jezus, że moim dziękczynieniem będzie życie Jego Najświętszą Wolą. Dwa dni później zaczęłam wyjątkowo energicznie poruszać się po domu, zaczęłam zaglądać w miejsca, w które od dawna nie zaglądałam, mąż zaczął się pytać, co ja tak szaleje po domu. Natomiast dwa tygodnie później kosiłam z mężem trawę, mamy duży ogród, wymaga to ogromnej pracy. Ja od jakiegoś czasu nic nie robiłam w ogrodzie, bo ciągle byłam słaba, zmęczona. Myślałam ze wynika to z mojego wieku. Gdy kosiłam trawę nagle przytuliłam się do męża i zaczęłam płakać, bo uświadomiłam sobie że ja tak naprawdę umierałam.  Zaczęłam chwalić Boga, że mogę pracować, ze mogę się zmęczyć, że mogę się ubrudzić wykonując pracę.

Chwale Cię Panie przez Serce Maryi, że mnie uzdrowiłeś,ze dałeś mi drugie życie, które należy do Ciebie.