„O Jezu mój, proszę Cię za Kościół cały, udziel mu miłości i światła Ducha swego, daj moc słowom kapłańskim, aby serca zatwardziałe kruszyły się i wróciły do Ciebie, Panie. Panie, daj nam świętych kapłanów, Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana, bo Ty wszystko możesz. Amen.” św. s. Faustyna Kowalska (dz. 1052)

Podążając za słowami św. siostry Faustyny zapragnęliśmy przystąpić do apostolatu Margaretka. Członkami tego apostolatu są ludzie o wielkim i hojnym sercu, chcący chronić swoich pasterzy największą bronią jaką jest modlitwa oraz umacniać swoją więź z Jezusem i Matką Bożą. Św. ojciec Pio mówił : „Modlitwa jest najlepszą bronią, jaką posiadamy. Jest ona kluczem, który otwiera Serce Boga.”

Wzbudźmy i my w sobie ten nieustający dar modlitwy.

Istotą Apostolatu Margaretka jest codzienna modlitwa za konkretnych kapłanów. Margaretkę można też stworzyć w intencji brata zakonnego lub siostry zakonnej.

Jak stworzyć Margaretkę?

Margaretkę mogą tworzyć pojedyncze osoby lub rodziny. Ważne jest to, aby w każdy dzień tygodnia ktoś się modlił za konkretnego kapłana. Symbolem Apostolatu Margaetka jest kwiatek o siedmiu płatkach symbolizujących siedem dni tygodnia. W centrum kwiatu wpisuje się imię i nazwisko kapłana, zaś na siedmiu listkach kwiatowych imiona i nazwiska siedmiu osób (lub nazwiska rodzin), które składają Bogu przyrzeczenie modlitwy – każda osoba (lub rodzina) w jednym określonym dniu tygodnia za konkretnego kapłana. Modlitewna Margaretka może trwać miesiąc, kwartał, rok lub dożywotnio. Wszystko zależy od grupy modlących się osób.
Siedem osób połączonych ofiarowywaniem dnia za Kapłana, wybiera formę modlitwy i kontynuuje ją przez wybrany okres trwania Margaretki. Modlitwy, jakie danego dnia tygodnia osoba może odmawiać, to np.:

  • Modlitwa za Kościół i Kapłanów św. siostry Faustyny Kowalskiej (Dz.s.F. 1052): „O Jezu mój, proszę Cię za Kościół cały, udziel mu miłości i światła Ducha swego, daj moc słowom kapłańskim, aby serca zatwardziałe kruszyły się i wróciły do Ciebie, Panie. Panie, daj nam świętych kapłanów, Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana – bo Ty wszystko możesz. Amen.”
  • Koronka do Miłosierdzia Bożego

Radzi się, aby zobowiązania modlitewne nie były zbyt absorbujące, gdyż może to doprowadzić do zniechęcenia i porzucenia Apostolatu. Liczy się wytrwałość i wierność złożonemu przyrzeczeniu. Oczywiście zamiast Koronki do Bożego Miłosierdzia można np. ofiarować dziesiątkę Różańca św., litanię lub inną dowolną modlitwę uzgodnioną i odmawianą przez całą siódemkę.

Grupa siedmiu osób składa przyrzeczenie modlitwy za kapłana.

Każdy dzień jest dobry, aby złożyć przyrzeczenie, niemniej wskazane jest uczynić to w niedzielę lub w jakieś święto kościelne, lub z okazji jakiegoś innego spotkania, np. z racji rekolekcji. Jeśli to możliwe grupa siedmiu osób razem uczestniczy we Mszy świętej i po Komunii św. składa przyrzeczenie.

Dobrze jest składać przyrzeczenia przy wystawionym Najświętszym Sakramencie na głos lub cicho w sercu, razem lub osobno. Można przy tym lewą rękę położyć na sercu, a prawą wznieść jak do przysięgi. Najważniejszą sprawą jest, aby uczynić to w całkowitej wolności serca i w stanie łaski uświęcającej. Wskazane jest, aby w czasie tego obrzędu przyrzeczenia obecni byli – o ile to możliwe – wspomniani kapłani, którym można dać na pamiątkę Margaretkę.

W niektórych sytuacjach nie będzie możliwości zorganizowania wspólnego składania przyrzeczeń przez „siódemkę”, gdy np. Grupa rozproszona jest w różnych rejonach Polski czy świata. W takim przypadku osoba, która organizuje Margaretkę umawia wszystkich zainteresowanych, aby w określony dzień osobiście złożyły Bogu i Maryi przyrzeczenia w miejscu swojego przebywania i rozpoczęły modlitwę. Gdyby zaistniała możliwość spotkania „siódemki”, wtedy można wspólnie odnowić przyrzeczenie.

Dar przekazywania innym

Bóg pobudza niektóre osoby do aktywnego włączenia się w rozszerzanie tego rodzaju apostolatu. Osoba, która pragnie utworzyć Margaretkę zbiera grupę siedmiu osób, jako symboliczny kwiat wokół kapłana objętego modlitwą (np. ks. proboszcza, księdza wikarego, kapłana, który przeżywa jakieś trudności, który prosił nas o modlitwę, lub któremu jesteśmy winni szczególną wdzięczność). Wskazane jest, by zaprosić Maryję do pokierowania nie tylko doborem osób, ale też całą tą działalnością apostolską, gdyż jest to Jej dzieło.

Ojciec Jozo wspomina słowa Maryi: Powiedzcie moim drogim kapłanom, moim drogim synom, że muszą mocniej wierzyć! Muszą chronić wiarę Kościoła. Powiedzcie moim drogim kapłanom, aby modlili się na różańcu każdego dnia. Matka Boża płakała z powodu kapłanów, gdyż wielu z nich przestało wpatrywać się w Tajemnicę Kapłaństwa z pokorą pełną podziwu i dziękczynienia, a wiele tysięcy kapłanów po prostu zdradziło otrzymane od Boga powołanie, porzuciło tę najbardziej zaszczytną i odpowiedzialną służbę w Kościele i odeszło bezpowrotnie ze stanu duchownego, dając przy tym niemałe zgorszenie dla wiernych. Byli zdolni, utalentowani, ale upadli z powodu braku dostatecznej pomocy modlitewnej Kościoła.

Wszystkie osoby, które chętne są we włączenie się w to piękne dzieło modlitwy za kapłanów mogą zasięgnąć informacji na: http://margaretka.org.pl/ lub http://www.medjugorje.org.pl/dzial-modlitewny/apostolat-margaretka.html Można też skontaktować się z nami: tel.: 698944536 ( godz. Pn-Pt: 15.00-16.00) w miarę możliwości postaramy się przyłączyć chętnych do grupy apostolatu Margaretka, które tworzymy.

Dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie (Jr 3,15)